ครอบครัวใจบุญพบหมาถูกชนระหว่างขับรถท่องเที่ยวจังหวัดน่าน ตัดสินใจย้อนกลับไปช่วยได้พบคนดีๆ หลากหลาย ขอบคุณครอบครัวคุณ พณวรรธน์ เจ้าของเรื่องที่ช่วยน้องหมา ขอบคุณคุณหมอที่ไม่คิดค่ารักษา ขอบคุณเจ้าของ ต้นแหลงโฮมเสตย์ ที่รับดูแลน้องหมาต่อ

#ขอบคุณหัวใจทองคำทุกท่าน

เฟสบุ๊คคุณ พณวรรธน์ พงศ์ภักดีบริบาลได้บอกเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นระหว่างการเดินทางท่องเที่ยวเมืองน่านว่า วันนี้ขับมาจังหวัดน่าน มาเที่ยว เหลืออีก20โลจะถึงที่พัก แฟนเราเห็นรถจอดริมทางฝั่งตรงข้าม คนขับลงมานั่งดูกันชนหน้ารถ ว่ารถเป็นอะไรหรือเปล่า(จุดนี้นึกถึงเพลง กันชนหมา ของพี่แอ๊ดมากกก!!) ขับเลยมาอีกซัก 300เมตร หมาตัวนี้นั่งผงกหัวอยู่กลางถนน ตรงกลางเลย มันยังไม่ตายและรถวิ่งเร็วมาก มีเศษกันชนรถชิ้นใหญ่ตกอยู่ข้างๆหมา พอเดาออกว่าเหตุการณ์คืออะไร ข้างๆหมา มีรถคันนึงจอดดูเหตุการณ์ เราขับเลยมา500เมตร ตัดสินใจกันว่ากลับไปดู

พอกลับไปถึง สองผัวเมียที่จอดดู เค้าลากมันจากกลางถนนเข้ามาข้างทางแบบนี้ เราจอดลงไป มองไป300เมตร รถคันที่ชนหมายังคงจอดดูกันชนอยู่อย่างนั้น ไม่เดินมาดูหมา สภาพของหมา ขาหน้าซ้ายหัก มันยืนไม่ได้ เลือดออกปากและตา ความรู้สึกแรกที่เห็น “ไม่น่ารอด” เราไปดูมันและปรึกษากับสองผัวเมียนั่น ช่วยกันหา รักษาสัตว์ในเน็ตที่จังหวัดน่าน เสิร์จกูเกิลมีโรงพยาบาลสัตว์ห่างออกไป 40-50กิโล ผัวเมียนั่นโทรหามูลนิธิ เค้าบอกว่า มีช่วยเหลือมารับแต่คน หมาไม่มีรถมารับ งานนี้แม่งยากละ!! เราโทรหาโรงบาลสัตว์ ถามว่ามีรถมารับหมาได้มั้ย เค้าบอกไม่มี คือในรถเราของเพียบ มีผู้ใหญ่3 เด็ก1 แล้วรถของ2ผัวเมียที่เห็น มากันเต็มรถ แล้วเค้าบอกกำลังจะพาแม่ไปถอนฟัน แต่ที่สำคัญ ไอ้คันที่ชนมันไม่เดินมาดูจริงๆ มองไปที่หมา มันหายใจแฮ่กๆมาก เลือดออกจากปาก และที่ตา

เราคิดว่ามันไม่น่ารอด! เป็นคุณ คุณจะเอาไงดี? .......... สองผัวเมียเดินมาบอกเราว่า เค้าไปก่อนนะ ต้องพาแม่ไปถอนฟัน เดี๋ยวเค้าจะช่วยค้นในเน็ต เค้าว่างั้น เราเข้าใจเค้านะ เพราะเราก็คิดในใจว่าเราก็น่าจะไปเหมือนกัน เพราะไม่รู้จะช่วยมันยังไง 2ข้างทางมันมีแต่ทุ่งนากับป่า

ช่วงเวลาวัดใจ....เรามองมันอีกที คิดว่าปล่อยไว้มันตายแน่!!

โทรหารีสอร์ตที่จะไปพัก ถามเค้าว่าแถวรีสอร์ตมีหมอสัตว์หรือคลีนิคสัตว์มั้ย เล่าให้เค้าฟัง เค้าบอกให้พามาก่อน เดี๋ยวเค้าพาไป เราเคลียร์หลังรถทันที อุ้มมันขึ้น กลัวมันกัดมากก!! รีบเหยียบไป ไปถึงรีสอร์ตเค้าพาเราไป ที่แรกหมอย้ายไปแล้ว ที่ๆ2 หมอไม่อยู่ ที่ๆ3หมออยู่ เย้ๆๆ หมอบอกกระดูกขาหน้าหัก เข้าเฝือก เลือดที่ปากเกิดจากลิ้นฉีกนิดหน่อย ไม่ได้มาจากช่องท้อง ตาเลือดออกมีรอยถลอกไม่มาก ฉีดยาอักเสบ แก้ปวด เล่าให้หมอฟัง หมอไม่คิดเงินแต่ต้องมีคนดูแลมันอย่างน้อย7วันจนถอดเฝือก แต่เรามาเที่ยวแค่2วัน เอาไงดี พามันกลับไปถึงรีสอร์ต เจ้าของรีสอร์ตบอก “ให้มันอยู่ที่รีสอร์ตได้ เดี๋ยวเค้าเลี้ยงเอง” เฮ้อ! โล่งอก ช่วงเวลาสำคัญเวลาตัดสินใจจะทำอะไรแบบนี้

เราจะคิดว่ามันยาก แต่พอเราลงมือทำมันจริงๆ ความช่วยเหลือจากคนรอบข้างจะตามมา มันไม่ยากอย่างที่คิด พิ้นฐานของคนทุกคนเป็นคนดี แต่ทุกการกระทำของทุกคน ย่อมมีเหตุผลบางอย่างอยู่เบื้องหลังเสมอ ปล.ดีใจที่ได้ทำอะไรแบบนี้ (ตรงกับวันพระด้วย รู้สึกเป็นสุข)